Ziek!

Dag 1

Dinsdag 12 september 2017 begon de dag, zoals elke dag begint. Om 5:50 gaat de wekker en staat de baas op. Baasje komt dan gezellig naar beneden en Dexter mag uit de bench. Ook de rest van de ochtend verliep normaal. Heerlijk gewandeld met het vrouwtje en gezellig naar de slager. ’s Middags wilde Dexter niet eten en werd steeds stiller en lustelozer. Toen de baas thuis kwam, wilde hij nauwelijks naar hem toe. Het kind werd wel begroet, maar niet zo enthousiast als anders. Dexter wilde ’s avonds ook niet eten en werd nog stiller en lustlozer. De dierenarts maar gebeld en we moesten naar de dienstdoende vervanger, Bernard Heemskerk. Hij vermoedde een maag-darm infectie en heeft een injectie gegeven en pillen voor een paar dagen.

Dag 2

Op woensdag  werd het niet beter en wilde Dexter nog steeds niet eten. Toen de baas kwam knuffelen (hij werkt thuis op woensdag), voelde hij een opgezet scrotum en achterkant. Direct de dierenarts maar weer gebeld en bezocht. Dierenarts Eline stond voor een raadsel, dit had ze nog nooit gezien. Na overleg besloten, om naar dierenarts Robin in de andere vestiging te gaan, die een ontsteking aan een testikel vermoedde. Na onderzoek werd er getwijfeld, het zou het ook een allergische reactie kunnen zijn. Mogelijk van een insectenbeet. Er was namelijk een behoorlijk oedeem aan bijna de hele achterkant. Er werd antibiotica en anti-histamine ingespoten en ook antibiotica meegegeven. ’s Avonds maakten we ons toch nog erg veel zorgen en het leek nog dikker te zijn. Na overleg met Eline, toch maar weer naar dierenarts Bernard. Deze had dit ook nog nooit gezien, maar hij vertelde wel, dat ook hij dacht aan een (bacteriële) ontsteking en dat in zijn ogen het gekozen behandelplan de goede was.

Eten

Na thuiskomst, toen we het blikje voer wat we van Bernard hadden meegekregen openmaakten, stond Dexter ineens achter ons, heel geïnteresseerd in eten! Dit blikvoer, samen met zijn brokken werd achter elkaar opgegeten en Dexter wilde zelfs nog een beetje meer. Goed teken dus. In de loop van de avond begon er steeds meer leven in Dexter te komen en begon hij weer een beetje ondeugend en speels te worden.

Dag 3

Gedurende de donderdag knapte Dexter steeds meer op. De zwelling nam ook steeds meer af. Dexter begon zich gelukkig weer steeds meer als een lekkere drukke pup te gedragen. In het afgesproken telefonisch overleg, gaf Eline aan, dat het haar erg had bezig gehouden. Ze had er de vorige avond nog allerlei beroepsliteratuur op nageslagen, maar er was verder niets te vinden wat het kon zijn. Ze was heel blij te horen, dat het met Dexter beter ging. Door gaan op de ingeslagen weg met de voorgeschreven medicijnen dus.

Dag 4

Vrijdag werkt de baas speciaal voor Dexter ook thuis. De zwelling is weer minder, maar Dexter verliest wat roze vocht uit zijn plasser. Baas vermoedt, dat dit uit de ontsteking komt en gaat weer even bij Robin langs. Ze is heel tevreden zoals het er nu uitziet en dat het vocht inderdaad van de ontsteking komt en dat dit de komende dagen samen met de zwelling zal verdwijnen. Wel nog de antibiotica kuur met een paar dagen verlengd, zodat het zeker weg is.

Beter

Het is nu zondag en Dexter is weer helemaal de oude. De zwelling is nagenoeg weg en sinds gisteren komt er geen ontstekingsvocht meer uit zijn plasser. Dexter is weer lekker ondeugend, speels en soms een tikkeltje wild, een echte Golden Retriever en wat zijn we hier blij mee! ’s Middags belde zelfs dierenarts Bernard op, om te vragen hoe het nu met Dexter gaat. Hij had wel gelezen dat het beter ging, maar wilde dat toch zelf nog even horen. We zijn allebei wel een beetje ontroerd door zulke betrokkenheid.

Een heel bijzondere en bizarre week, met gelukkig een happy end!